
ლანა ღოღობერიძის “როცა აყვავდა ნუში” – ოდა სიცოცხლეზე
“სიხარული ხშირად მოულოდნელი საჩუქარია” – ამბობს ლანა ღოღობერიძე თავის ახალ წიგნში, სახელწოდებით როცა აყვავდა ნუში. გადაწყვიტა ძველ მოტივს მიბრუნებოდა, რატომ […]
“სიხარული ხშირად მოულოდნელი საჩუქარია” – ამბობს ლანა ღოღობერიძე თავის ახალ წიგნში, სახელწოდებით როცა აყვავდა ნუში. გადაწყვიტა ძველ მოტივს მიბრუნებოდა, რატომ […]
შესავალი მოცემული მხატვრული ნაწარმოების ავტორი თვითმფრინავით მგზავრობისას გავიცანი. საერთო ბევრი აღმოგვაჩნდა და ჩვენთვის საინტერესო თემებთან დაკავშირებით მოსაზრებათა გაცვლა-გამოცვლით ავაჩქარეთ დროის […]
ამონარიდი ცნობილი არქეოლოგის გამოუქვეყნებელი მემუარებიდან, რომლის სახელსა და გვარს შეგნებულად არ ვასახელებ, რადგან არ მინდა მისი ნდობით ბოროტად ვისარგებლო. ონკანი […]
დონ კიხოტი კითხვამ შეშალა, მე – ჭადრაკმა. ბორჯომში გამიშვეს დასასვენებლად და ჰაერს მარტო აივანზე ვყლაპავდი, გარეთ გასვლისთვის დრო არ მრჩებოდა, […]
„ჩვენი ქვეყანა იყო კრონოსი, რომელმაც საკუთარი შვილების ჭამა დაიწყო“, – უკმარი სინათლე, 2022. სანამ ტექსტზე გადავალთ, მინდა აღვნიშნო, რომ უკმარი […]
თბილისის ქუჩებში შევხვდებით უამრავ ტექსტს, რომლებიც თანამედროვე რეალობას აღწერენ. წავიკითხავთ, მოგვეწონება, შეიძლება რამდენიმეჯერ ვახსენოთ კიდეც, თუმცა, როგორც წესი, მალევე გვავიწყდება. […]
“ისე, მგონი, ძალიან ბევრი სიძულვილი დამიგროვდა მეც და ყველას.” თავიდან ვიფიქრე, რომ თემო რეხვიაშვილის ტექსტს ლაიტმოტივად მთავარი პერსონაჟის მიერ წარმოთქმული […]
ყოველთვის მშურდა მათი, ვინც 98 წლის მსოფლიო ჩემპიონატს უყურა. მე იმ დროს ექვსი წლისა ვიყავი და, როგორც ჩანს, სხვა ინტერესები […]
ვინ-ვილში (Who-ville) მხოლოდ ორნაირი ვინ (who) ცხოვრობს. ყველა, ვინც შობას აღნიშნავს და მათ განრიდებული გრინჩი, რომელიც ამ დღეს ვერ იტანს. […]
არ მეგონა თუ კიდევ გავიგებდი ასეთ ხმას. არ მეგონა, რომ კიდევ ვიხილავდი ასეთ სურათს მივიწყებულ ბავშვობაში რომ მქონდა ნანახი. მივიწყებულში […]