გავა წლები და ავრელიუს პროპერტიუსი იტყვის – “Cedite Romani scriptores, cedite Grai, Nescioquid maius nascitur Iliade” – “გზა დაუთმეთ რომაელო მწერლებო, გზა დაუთმეთ, ბერძნებო, რაღაც ილიადაზე უფრო დიდი იბადება”.
პირველი ოცდაათი წლის განმავლობაში უილსდენ გრინის მეტროსადგურიდან ერთი მილის რადიუსში ვცხოვრობდი. კოლეჯის გამო ადგილის შეცვლა მომიწია, მცირე […]
შეიძლება, ყველა პოსტაპოკალიფსური სცენა, რომელიც ოდესმე დაგვიხატავს, სინამდვილეში ჩვენი გონების სივრცეა — არა მომავლის, არამედ შიგნიდან დანგრეული აწმყოსი. შეიძლება, ნგრევა გარე ფაქტორი არ არის, არამედ ცნობიერების რევოლუციაა.
50-იან წლების პოეზიაში გამოიკვეთა რამდენიმე ექსპერიმენტული მოძრაობა, რომლებიც ყურადღების ცენტრში უმთავრესად ბიტის თაობის აღმოცენების წყალობით მოექცა. კერუაკის რომანები, […]