პროზა

თვითშემეცნება და ფარდა: პოსტაპოკალიფსური ზმანება, როგორც შინაგანი გამოცხადება – ია ჯეჯელავა

შეიძლება, ყველა პოსტაპოკალიფსური სცენა, რომელიც ოდესმე დაგვიხატავს, სინამდვილეში ჩვენი გონების სივრცეა — არა მომავლის, არამედ შიგნიდან დანგრეული აწმყოსი. შეიძლება, ნგრევა გარე ფაქტორი არ არის, არამედ ცნობიერების რევოლუციაა.

 რას გვიყვება გილგამეში – არმაზ ახვლედიანი

          მეცხრამეტე საუკუნის შუა პერიოდი ის დროა, როცა დასავლეთი ბიბლიის ისტორიულ ჭეშმარიტებაში ეჭვის შეტანას იწყებს. მართლა […]

ლანა ღოღობერიძის “როცა აყვავდა ნუში” – ოდა სიცოცხლეზე

     “სიხარული ხშირად მოულოდნელი საჩუქარია” – ამბობს ლანა ღოღობერიძე თავის ახალ წიგნში, სახელწოდებით როცა აყვავდა ნუში. გადაწყვიტა ძველ მოტივს […]

ია ჯეჯელავა – ჩია ჩარლიჩაპლინთა ამბოხებული ხელოვნება

    50-იან წლების პოეზიაში გამოიკვეთა რამდენიმე ექსპერიმენტული მოძრაობა, რომლებიც ყურადღების ცენტრში უმთავრესად ბიტის თაობის აღმოცენების წყალობით მოექცა. კერუაკის რომანები, […]

განთიადი სოროში – გიორგი გელაშვილი

შესავალი მოცემული მხატვრული ნაწარმოების ავტორი თვითმფრინავით მგზავრობისას გავიცანი. საერთო ბევრი აღმოგვაჩნდა და ჩვენთვის საინტერესო თემებთან დაკავშირებით მოსაზრებათა გაცვლა-გამოცვლით ავაჩქარეთ დროის […]

წინაპართა ძვლები – გიორგი გელაშვილი

ამონარიდი ცნობილი არქეოლოგის გამოუქვეყნებელი მემუარებიდან, რომლის სახელსა და გვარს შეგნებულად არ ვასახელებ, რადგან არ მინდა მისი ნდობით ბოროტად ვისარგებლო. ონკანი […]

როგორ ვიპოვე აკა მორჩილაძე

დონ კიხოტი კითხვამ შეშალა, მე – ჭადრაკმა. ბორჯომში გამიშვეს დასასვენებლად და ჰაერს მარტო აივანზე ვყლაპავდი, გარეთ გასვლისთვის დრო არ მრჩებოდა, […]

ხარატიშვილის სამი ფერი – არმაზ ახვლედიანი „უკმარი სინათლის“ შესახებ

„ჩვენი ქვეყანა იყო კრონოსი, რომელმაც საკუთარი შვილების ჭამა დაიწყო“, – უკმარი სინათლე, 2022. სანამ ტექსტზე გადავალთ, მინდა აღვნიშნო, რომ უკმარი […]

პოსტმოდერნისტული გრაალი – მინდია არაბულის „კოღო“

თბილისის ქუჩებში შევხვდებით უამრავ ტექსტს, რომლებიც თანამედროვე რეალობას აღწერენ. წავიკითხავთ, მოგვეწონება, შეიძლება რამდენიმეჯერ ვახსენოთ კიდეც, თუმცა, როგორც წესი, მალევე გვავიწყდება. […]

კურიერის ამბები – ყველასთვის ხელმისაწვდომი დრამატული პროზა

“ისე, მგონი, ძალიან ბევრი სიძულვილი დამიგროვდა მეც და ყველას.” თავიდან ვიფიქრე, რომ თემო რეხვიაშვილის ტექსტს ლაიტმოტივად მთავარი პერსონაჟის მიერ წარმოთქმული […]

გამოიწერე სიახლეები